Osoba prawna oraz osoba fizyczna jest podmiotem prawa cywilnego. Oba terminy wyróżniają inne cechy, które nadają odmienne uprawnienia w obrocie gospodarczym. Z tego powodu kluczowe jest właściwe zdefiniowanie terminów powszechnie obowiązujących w polskim prawie, a także poznanie różnic jakie między nimi występują. Jest to przydatna wiedza zarówno dla przedsiębiorców, jak i pozostałych podmiotów wchodzących w interakcję drogą kupna lub sprzedaży usług. Zatem na czym polega różnica pomiędzy osobą prawną a osobą fizyczną?
Co kryje się pod pojęciem osoby fizycznej?
Mianem osoby fizycznej, w odniesieniu do przepisów prawa polskiego, określa się każdego człowieka od chwili urodzenia aż do jego śmierci. Od momentu narodzin taka osoba nabywa zdolność prawną. Kodeks cywilny wskazuje jednak, że pełnię zdolności do czynności prawnych uzyskuje dopiero w chwili osiągnięcia pełnoletności. Do 13 roku życia osoba fizyczna nie posiada zdolności do czynności prawnych. Natomiast od 13 roku życia funkcjonuje w ramach zdolności ograniczonej, która umożliwia dowolne zarządzanie swoim zarobkiem oraz podpisywanie drobnych umów, które prawnie nie wymagają zgody przedstawiciela ustawowego (np. rodzica).
Czym jest osoba prawna – podstawowa definicja pojęcia
Osoba prawna to jednostka organizacyjna powołana do określonych celów, którą przepis prawny uznaje za samodzielny podmiot prawa cywilnego. W praktyce określana jest tym mianem pewna grupa osób, która ma na celu stworzyć wspólną, zarejestrowaną działalność, łącząc swoje środki. Jako funkcjonująca jednostka organizacyjna, wyposażona jest poprzez przepisy prawa w zdolność do czynności prawnej oraz samą zdolność prawną. Do najpopularniejszych przykładów osób prawnych należą m.in. banki, spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, partie polityczne, kościoły lub przedsiębiorstwa państwowe.
Różnice pomiędzy osobą fizyczną i prawną
Zasadnicza różnica w przypadku osób fizycznych oraz prawnych, dotyczy przede wszystkim chwili, w której dany podmiot uzyskuje wspomnianą wcześniej zdolność prawną i zdolność do czynności prawnych. Osoba fizyczna otrzymuje zdolność prawną już od momentu narodzin. W przypadku osoby prawnej ma to miejsce od momentu jej założenia. Zdolność do czynności prawnej pojawia się u osoby fizycznej dopiero po osiągnięciu pełnoletności, z kolei osoba prawna uzyskuje ją już od dnia rejestracji rejestrze KRS lub CEIDG.
Prawo cywilne rozróżnia także jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej. Są to m.in. wspólnoty mieszkaniowe oraz spółki jawne. Tego rodzaju konstruktom przyznane są zdolności prawne, ale są dużo bardziej ograniczone w możliwościach działania i podejmowania wiążących decyzji.
Osoba fizyczna i prawna a działalność gospodarcza
Zarówno osoba fizyczna, jak i osoba prawna, posiada zdolność do uzyskania statusu przedsiębiorcy.
Osoba fizyczna ma możliwość prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej. Jest to bardzo korzystne rozwiązanie zwłaszcza w sytuacji, gdy świadczenie usług odbywa się na szczeblu lokalnym. Oprócz tego, jednoosobowa działalność wymaga mniej formalności niż spółka, a samo jej założenie odbywa się całkowicie bezpłatnie. Największym minusem jest prawdopodobnie bezpośrednia odpowiedzialność majątkiem za posiadane zobowiązania firmy. Osoba prawna może natomiast utworzyć spółkę, która w znacznym stopniu ogranicza osobistą odpowiedzialność jej członków. Wówczas to utworzona spółka nabywa osobowości prawnej.
Zobacz również:
Coworking – czy warto?
Umowa zlecenie – wszystko, co musisz wiedzieć